Pokój rodzeństwa

Pokój dwójki moich starszych dzieci-Weroniki (prawie 7 lat) i Mikołaja (4 lata), to niekończąca się dla mnie historia i ciągłe zmagania z tym, jak pogodzić na 11 metrach kwadratowych dwa żywioły:)

Raz, że dwie płcie:), dwa, że wiekowo się różnią, trzy, że różne temperamenty, a cztery, to oczywiście metraż i tony zabawek oraz innych różnych "bardzo ważnych rzeczy":)

Pierwotnie pokój zamieszkiwała mała panienka, jak się wprowadzaliśmy, to Weronika miała roczek, wymyśliłam wtedy dla niej pokój z jasnofioletowymi ścianami i jasnymi dodatkami. Stąd na ścianie są 2 rodzaje tapety z borderem. Na zdjęciu poniżej widać, jak ten wzór wyglądał na początku.

Jednak z czasem do panienki dołączył panicz Mikołaj:) no i słodki dziewczęcy pokój księżniczki trzeba było trochę zmodernizować. Tym bardziej, że tapeta stała się miejscem twórczości artystycznej i jej stan był coraz gorszy. Kupiłam więc taką tapetę papierową, która nadaje się do malowania i nakleiłam na dolną część pokoju.
Po jakimś czasie znów była pomazana, więc pomalowałam ją na kolorowo.

Postanowiłam chociaż minimalnie wydzielić (o ile na takim metrażu to możliwe:) strefy dla Weroniki i Mikołaja. Stąd jedna część pokoju w tonacji różowej, druga w tonacji błękitnej. Dla pełnej jasności imiona nad łóżkami mówią, która część pokoju jest czyja:)

Oczywiście ustawienie mebli, podobnie jak w całym mieszkaniu, zmienia się dość często.
Przez jakiś czas w pokoju stało też biureczko Weroniki, które teraz stoi w sypialni i tam Weronika ma swój kącik do rysowania i odrabiania lekcji. Tam też za jakiś czas będzie miała swój pokój tylko dla siebie, a chłopaków zakwaterujemy razem:) Wtedy też pomyślimy o większym remoncie tego pokoju i polepszeniu jego funkcjonalności. No a póki co, jest tak:

Moim ideałem są pokoje w stylu Pottery Barn Kids:), no ale naszemu M-4 daleko do amerykańskiej rezydencji:) Uwielbiam ich dodatki i wzory w połączeniu z białymi meblami.
Poniżej kilka inspiracji z ich strony.